معجزه شق القمر پیامبر اکرم (ص) که در قرآن هم آمده و عکس های از ناسا که اعلام کرده که زمانی ماه به دو نیم تقسیم شده.

حق چو دید آن نور مطلق در حضور/ آفرید از نور او صد بحر نور

آفرینش را جز او مقصود نیست/ پاک دامن تر زاو موجود نیست

اسم تو نور امـید است و صفای سینه هاست

دین تو اسلام عشق است و بدور از کینه هاست

منبع:وب سایت همسفر

منبع:وب سایت همسفر

بسیج؛حافظ انقلاب اسلامی

بسیج مدرسه عشق ومکتب شاهدان وشهیدان گمنامی است که پیروانش برگلدسته های رفیع آن،اذان شهادت ورشادت به سردادند.

امام خمینی(رحمة الله علیه)

بسیجی بودن مایه ی سرافرازی وسربلندی پیش پروردگاراست

مقام معظم رهبری(مدظله)

هفته بسیج بر بسیجیان عزیز گرامی باد

(عشق حسینی)

عظيمترين سرمايه روحي شيعه که پيوند دهنده آنان با اهل بيت پيامبر و عاملي ‏بازدارنده از تباهي، بر انگيزاننده به فداکاري و جهاد و تصفيه کننده دل و جان است.درسايه همين عشق، ياد حسين و عاشورا زنده مانده و سوز آن، حمايت قلبي عاشق امام‏حسين‏ «ع‏» را همواره به نفع حق و جبهه ايثار، نيرو بخشيده است.همين عشق، ياران او راروز عاشورا به استقبال شهادت فرستاد تا با مرگ در رکاب حسين‏ «ع‏» حيات ابدي يافتند. عشق حسين‏ «ع‏» را خداوند در دلها نهاده و شعله‏اي خاموش نشدني است.به فرموده امام‏ صادق‏ «ع‏»: «ان لقتل الحسين عليه السلام حرارة في قلوب المؤمنين لا يبرد ابدا».[1] محبت‏حسين بن علي‏ «ع‏» نه تنها در دل زمينيان است، بلکه عرشيان نيز او را دوست مي‏دارند و به‏ فرموده رسول خدا «ص‏»، او محبوبترين چهره زميني نزد آسمانيان است: «من احب ان‏ينظر الي احب اهل الارض الي اهل السماء فلينظر الي الحسين.»[2] .

اي که آميخته مهرت با دل
کرده عشق تو مرا دريا دل

بذر عشقي که به دل کاشته‏ام
جز هواي تو ندارد حاصل

از مي عشق تو، عاقل مجنون
و زخم مهر تو مجنون، عاقل

گر شود کار جهان زير و زبر
نشود عشق تو از دل زايل[3] .

پی نوشتها :
[1] کامل الزيارات، ص 38.
[2] مناقب، ابن شهرآشوب، ج 4، ص 73.
[3] از جواد محدثی.

(کل یوم عاشورا)

هر روز عاشورا و هر سرزمين، کربلاست. «کل يوم عاشورا و کل ارض کربلا».اين‏ جمله و شعار، نشان‏دهنده پيوستگي و تداوم خط درگيري حق و باطل در همه زمانها و مکانهاست.عاشورا و کربلا، يکي از بارزترين حلقه‏هاي اين زنجيره طولاني است.هميشه ‏حق و باطل رو در روي همند و انسانهاي آزاده، وظيفه پاسداري از حق و پيکار با باطل رابر عهده دارند و بي‏تفاوت گذشتن از کنار صحنه حق و باطل، بي‏ديني است.امام ‏خميني‏ «قدس سره‏» بارها به اين نکته مهم توجه دادند، از جمله در ايام جنگ تحميلي: «امروز، روز عاشوراي حسيني است، امروز ايران کربلاست، حسينيان آماده باشيد.»[1] و درپيامي به مناسبت 17 شهريور فرمود: «عاشورا، قيام عدالتخواهان با عددي قليل و ايمان وعشقي بزرگ، در مقابل ستمگران کاخ نشين و مستکبران غارتگر بود و دستور آن بود که ‏اين برنامه، سرلوحه زندگي امت در هر روز و در هر سرزمين باشد.روزهايي که بر ما گذشت، عاشوراي مکرر بود و ميدانها و خيابانها و کوي و برزنهايي که خون فرزندان ‏اسلام در آن ريخت، کربلاي مکرر.». «17 شهريور، مکرر عاشورا و ميدان شهدا مکرر کربلا و شهداي ما مکرر شهداي کربلا و مخالفان ما مکرر يزيد و وابستگان او هستند.»[2] .
نبرد عاشورا، گر چه از نظر زمان، کوتاهترين درگيري بود (نيم روز) ولي از نظر امتداد، طولاني‏ترين درگيري با ستم و باطل است و تا هر زمان که هر آرزومندي آرزو کند که‏کاش در کربلا بود و در ياري امام شهيدان، به فوز عظيم شهادت مي‏رسيد (يا ليتنا کنا معکم ‏فافوز فوزا عظيما)،[3] جبهه کربلا گرم و درگيري عاشورا داير است.آنگونه که حسين‏ «ع‏»، وارث آدم و ابراهيم و نوح و موسي و عيسي و محمد «عليهم السلام‏» است، پيروان ‏عاشورايي او نيز وارث خط سرخ جهاد و شهادت‏اند و پرچم کربلا را بر زمين نمي‏نهند، واين جوهر تشيع در بعد سياسي است.

شيعه بايد آبها را گل کند
خط سوم را به خون کامل کند

خط سوم خط سرخ اولياست
کربلا بارزترين منظور ماست

شيعه يعني تشنه ي جام بلا
شيعگي يعني قيام کربلا

شيعه يعني بازتاب آسمان
بر سر ني جلوه ي رنگين کمان

از لب ني بشنوم صوت تو را
صوت‏ «اني لا اري الموت‏» تو را

شيعه يعني سالک پا در رکاب
تا که خورشيد افکند از رخ نقاب

اين سخن کوتاه کردم و السلام
شيعه يعني تيغ بيرون از نيام[4] .

يکي از نويسندگان محقق مي‏نويسد: ما يقين داريم که اگر حسين‏ «ع‏» در زمان ما بود، از قدس، جنوب لبنان و بيشتر مناطق اسلامي کربلاي دومي مي‏ساخت و همان موضعي را مي‏گرفت که در برابر معاويه و يزيد ايستاد و از همه مدعيان اسلام و تشيع و از آنان که برقدس و جنوب لبنان مي‏گريند و در اعلاميه‏ها، سخنرانيها و صفحه مطبوعات بر سرفلسطين و لبنان معامله مي‏کنند و در خيابانها و مجامع، سلاح با خود حمل مي‏کنند، بيش ازتعدادي که در کربلاي اول کنار آن حضرت ايستادند و ياريش کردند، او را ياري ‏نمي‏کردند.»[5] .
اين ديدگاه، رد کننده نظريه‏اي است که کربلا و قيام حسيني را تکليفي خاص امام‏مي‏داند که نمي‏توان از آن تبعيت کرد.وقتي ابا عبدالله الحسين‏ «ع‏» ضرورت قيام بر ضد سلطه ستمگري را که حلال را حرام مي‏کند و عهد الهي را شکسته، بر خلاف سنت پيامبر عمل مي‏کند و تجاوزکارانه عمل مي‏نمايد، در خطبه خويش مي‏آورد و اين صفات را در سلطه يزيدي محقق مي‏داند، در پايان مي‏افزايد «فلکم في اسوة‏»[6] در کار من براي شماالگوي تبعيت است، اين مي‏رساند که گستره زمين و زمان، کربلا و عاشوراست و هميشه و همه جا بايد با الهام از اين مکتب، بر ضد ستم قيام کرد و در راه آزادي و عزت، فداکاري ‏نمود.
امام خميني‏ «ره‏» فرموده است: «اين کلمه کل يوم عاشورا و کل ارض کربلا، يک کلمه‏ بزرگي است... همه روز بايد ملت ما اين معني را داشته باشد که امروز روز عاشورا است و ما بايد مقابل ظلم بايستيم و همين جا هم کربلاست و بايد نقش کربلا را ما پياده‏کنيم، انحصار به يک زمين ندارد.انحصار به يک افراد نمي‏شود.قضيه کربلا منحصر به يک‏ جمعيت هفتاد و چند نفري و يک سرزمين کربلا نبوده، همه زمينها بايد اين نقش را ايفا کنند.»[7] .


پی نوشتها :
[1] صحيفه نور، ج 20، ص 195.
[2] همان، ج 9، ص 57.
[3] زيارت عاشورا.
[4] ابياتي از مثنوي: «شيعه نامه‏»، محمد رضا آقاسي (کيهان 12 / 6 / 71).
[5] الانتفاضات الشيعيه، هاشم معروف الحسني، ص 387.
[6] تاريخ طبري، ج 4، ص 304.
[7] صحيفه نور، ج 9، ص 202.

نداي خونخواهي حسين عليه السلام.اين جمله، شعار ياوران حسين‏ «ع‏» و شعار فرشتگاني است که کنار قبر او تا ظهور امام زمان‏ «ع‏» مي‏مانند.[1] نيز، شعار حضرت‏مهدي‏ «ع‏» است، هنگام قيام براي انتقام خون شهداي کربلا.[2] همچنين شعار ياوران شهادت طلب امام زمان‏ «ع‏» که آرزوي مرگ در راه خدا دارند «شعارهم: يا لثارات ‏الحسين‏».[3] در نهضت توابين به رهبري سليمان بن صرد نيز که در سال 65 هجري در کوفه ‏قيام کردند، شعارشان همين بود. در قيام مختار هم همين شعار مطرح بود.در برخي نقلها «يا اهل ثارات الحسين‏» آمده است.[4] .
نيز «يا لثارات الحسين‏» نام نشريه‏اي است که به همت جمعي از نيروهاي بسيجي و حزب اللهي و دردمند، با انگيزه دفاع از ارزشهاي انقلاب اسلامي، از سال 1373 شمسي‏ منتشر مي‏شود و افشاگر برخي از برنامه‏هاي تهاجم فرهنگي غرب، عليه اسلام و انقلاب ‏است.


پی نوشتها :
[1] بحار الانوار، ج 44، ص 286 و ج 98، ص 103.
[2] منتهي الامال (چاپ هجرت) ج 1، ص 542.
[3] بحار الانوار، ج 52، ص 308.
[4] همان، ج 45، ص 334، 358، 367.

قتل صبر آن است که انساني يا حيواني را بسته نگهدارند و بکشند.در حديث است که ‏پيامبر «ص‏» کسي را اينگونه نکشت و از اين گونه کشتن چهار پايان نهي شده است، يعني ‏اينکه جانداري را زنده نگهدارند و آن قدر به او ضربه بزنند تا بميرد.[1] به شهدا و اسيراني‏که کشته مي‏شوند نيز «مصبور» گفته مي‏شود.در مورد حيواناتي که زجرکش مي‏شوند نيز به کار مي‏رود.[2] از مظلوميت‏سيد الشهدا «ع‏» و قساوت کوفيان يکي هم آن بود که حسين بن‏علي‏ «ع‏» را در حالي که هنوز رمق در بدن داشت، مورد ضربه‏هاي شمشير و نيزه قرار دادند. امام سجاد «ع‏» بعنوان افشاگري از ستم يزيديان، در خطبه‏اي که در کوفه در حال‏اسارت خواند و خود را به مردم فريب خورده و به خواب سياسي رفته معرفي کرد، از جمله فرمود: «انا ابن من قتل صبرا و کفي بذلک فخرا»[3] من پسر کسي هستم که به‏ «قتل‏صبر» کشته شد و همين افتخار مرا بس!در مورد مسلم بن عقيل نيز در تاريخ آمده است که ‏ابن زياد او را به‏ «قتل صبر» کشت.[4] .

پی نوشتها :
[1] مجمع البحرين، کلمه‏ «صبر».
[2] دائرة المعارف الاسلاميه، ج 14، ص 137.
[3] اعيان الشيعه، ج 1، ص 614، مقتل الحسين، مقرم، ص 411، مناقب، ابن شهر آشوب، ج 4، ص 115.
[4] تاريخ الاسلام، ذهبي، ج 5، ص 21.